Время читать и говорить по-карельски

9. Luve šuarna pedrah i matikkah näh. Šano, ken tuli ennen, kuin hüö kiistah hüpättih. Kuin pedra i matikka kiistah hüpättih Eli meöäššä pedra, i käveli hiän jogirandua müöt. Käveli, ei kaččon jogeh, juldau dai lähtöü. A ühen kerran tuli juomah vettä, a šieldä matikka i šanou: ”Pedra, midä nagole hüppelet?” A pedra vaštah: ”Miula on šorkat pität, niin mie hüppelen, a šie, matikka, nagole vain vönüt šielä lahon alla.” Matikka i šanou: ”Mie že vönün, vain mie olen šilma boikoimbi.” A pedra hänellä vaštah: ”01et kuin boikoimbi, niin davai kiistah hüppiämmä, ken väliämmä — mie muada müöt, a šie jogie müöt.” — ”No konža müö šiunke lähemmä kiistah hüppiämäh?” — küžüü pedra. ”A lähemmä hot huomena. Vain pidäü täh kuččuo toizie zvierilöidä, štobi kačottaiš. Mie huomena tuon täh zvierit, i ana kačotah, kuin mie boiko hüppiän.” Matikka lahon alla toko Šielä maguau, a nütten nouzi šieldä i mäni, i kaikki kalazet keräi, joršizet da toizet i šanou: ”Mie teidä en rubie koškemah. Tüö vain missä koh ugodiečetta olemah jovella, i kun pedra küžünnöü teildä, missä matikka on, tüö vain raviskua — täššä, täššä!” Nu matikka vuottau. Toissapiänä tuli pedra i šanou: ”Matikka, jogo šie olet valmis?” — ”Valmis!” — ”A miula, kačo, on kaikki zvierit täh tuodu!”- šanou pedra. Matikka kaččou: kondiet, hukat, jänikset, kaikki siinä. Nu, hukka šano: ”Üksi, kaksi, kolme!” I hüö lähtiettih hüppiämäh. A matikka nikunne liikaha ei, üheššä koh šiinä lahon alla vönüü. Pedra mi on vägie hüppiäü i hänellä tahottau tiijuštua, missä on matikka.” ”A mie jo tiälä!” — ravissah toizet kalazet. A pedra duumaiččou, že matikka on šielä. Hüppäi, hüppäi joven kiännälmükseh šuah, kuin oli heila pagina, i šieldä tuašen kiändü järeštäh. 97